《深更的吉他》Tshim-kinn ê Gì-tah
洪一峰Âng It-hong
稀微的夜都市
hi-bî ê iā-too-tshī
小雨落规暝
sió-hōo lo̍h kui-mî
吉他声诉哀悲
gì-tah siann sòo ai-pi
毋知为啥物
m̄-tsai uī-siánn-mih
亲像表示
tshin-tshiūnn piáu-sī
我当时在心内酸苦味
guá tong-sî tsāi sim-lāi sng-khóo-bī
难诉的悲意
lân sòo ê pi-ì
啊~雨又落袂离
ah~ hōo iū lo̍h buē-lī
凄凉的月色明
tshe-liâng ê ge̍h-sik bîng
四边又肃静
sì-pinn iū siok-tsīng
只有是叹悲情
tsí-ū sī thàn pi-tsîng
吉他声无停
gì-tah siann bô thîng
若是同情我环境
nā-sī tông-tsîng guá khuân-kíng
应该著好心行
ìng-kai tio̍h hó-sim-hīng
替我抱不平
thè guá phāu-put-pîng
啊~更深风愈冷
ah~ kinn tshim hong jú líng
难忘的彼一暗
lân-bōng ê hit tsi̍t-àm
缠绵青春梦
tînn-mî tshing-tshun bāng
吉他声引动人
gì-tah siann ín tōng lâng
过去的苦痛
kè-khì ê khóo-thàng
若有带念我断望
nā ū tài-liām guá tuān-bāng
弹一曲较轻松
tuânn tsi̍t-khik khah khin-sang
安慰我心房
an-uì guá sim-pâng
啊~吉他声愈重
ah~ gì-tah siann jú tāng