19087/《阮的阿爸》Gún ê A-pah
吳木Ngôo Bo̍k
我的心內有一句話
guá ê sim-lāi ū tsi̍t-kù uē
毋捌講予人聽
m̄-bat kóng hōo-lâng thiann
我的阿爸
guá ê a-pah
雖然真歹
sui-jiân tsin pháinn
但是伊真𠢕唱歌
tān-sī i tsin gâu tshiò-kua
毋管落雨
m̄-kuán lo̍h-hōo
抑是風颱天
ia̍h-sī hong-thai-thinn
伊攏會提醒我
i lóng ē thê-tshínn guá
阿爸的路
a-pah ê lōo
你千萬毋通綴咧行
lí tshian-bān m̄-thang tuè leh kiânn
日子一工一工咧過
ji̍t-tsí tsi̍t-kang tsi̍t-kang teh kuè
我也做人阿爸
guá iā tsuè lâng a-pah
透早到暗
thàu-tsá kàu àm
努力拍拚
lóo-li̍k phah-piànn
無閒著家庭生活
bô-îng tio̍h ka-tîng sing-ua̍h
聽著雨聲
thiann-tio̍h hōo-siann
才想著阿爸
tsiah siūnn-tio̍h a-pah
攏有交代我
lóng ū kau-tài guá
怎樣閣來
tsuánn-iūnn koh lâi
對你唱哀怨的歌聲
tuì lí tshiùnn ai-uàn ê kua-siann
爸爸爸爸
pá-pah pá-pah
我的阿爸
guá ê a-pah
請你著諒解我
tshiánn lí tio̍h liōng-kái guá
人生的路
jîn-sing ê lōo
像你講的
tshiūnn lí kóng--ê
真正坎坷又歹行
tsin-tsiànn khám-khia̍t iū pháinn-kiânn
爸爸爸爸
pá-pah pá-pah
我的阿爸
guá ê a-pah
做恁囝真好命
tsuè lín kiánn tsin hó-miā
每一暗
muí tsi̍t-àm
聽你唱溫柔的歌聲
thiann lí tshiò un-jiû ê kua-siann
結趼的手
kiat-lan ê tshiú
額頭的汗
hia̍h-thâu ê kuānn
闊闊的尻脊骿
khuah-khuah ê kha-tsiah-phiann
日日夜夜
ji̍t-ji̍t-iā-iā
思念著你
su-liām tio̍h lí
你敢知影
lí kám tsai-iánn