6199/《幼稚园的爱人》Iù-tī-hn̂g ê Ài-jîn
陈淑桦Tân Siok-huā
阮最爱到春天
gún tsuè ài kàu tshun-thinn
鸟只咧吟歌诗
tsiáu-tsiah teh gîm kua-si
草青青花娇媚
tsháu tshinn-tshinn hue kiau-bī
予阮回想着童年
hōo gún huê-siūnn tio̍h tông-nî
阮每日伴做堆
gún muí-ji̍t phuānn tsuè-tui
做阵掠田婴
tsuè-tīn lia̍h tshân-inn
真欢喜做游戏
tsin huann-hí tsuè iû-hì
细汉的好伴侣
sè-hàn ê hó phuānn-lī
幼稚的真情义
iù-tī ê tsin tsîng-gī
到如今犹会记
kàu jû-kim iáu ē-kì
可惜是过了时
khó-sioh sī kè-liáu-sî
阮变成了空相思
gún piàn-sîng liáu khang-siunn-si
阮无爱春天时
gún bô-ài tshun-thinn sî
虽然是百花开
sui-jiân sī pah-hue khui
好景色迷人意
hó kíng-sik bê-lâng-ì
予阮想起早当年
hōo gún siūnn-khí tsá-tong-nî
无论是黄昏时
bô-lūn sī hông-hun sî
抑是月光暝
ia̍h-sī ge̍h-kng mî
双人形影不离
siang-lâng hîng-iánn put lî
谈情爱真缠绵
tâm tsîng-ài tsin tînn-mî
每每若想过去
muí-muí nā siūnn kè-khì
阮珠泪粒粒滴
gún tsu-luī lia̍p-lia̍p tih
彼个人已经是
hit ê lâng í-king sī
无在阮的身躯边
bô tsāi gún ê sin-khu-pinn
阮最惊到春夜
gún tsuè kiann kàu tshun-iā
窗外的夜虫声
thang-guā ê iā-thâng siann
扰乱阮心袂定
jiáu-luān gún sim buē tiānn
阮又想起你形影
gún iū siūnn-khí lí hîng-iánn
人飘撇好歌声
lâng phiau-phiat hó kua-siann
暗暗叫你名
àm-àm kiò lí miâ
毋管你散赤囝
m̄-kuán lí sàn-tshiah-kiánn
阮甘心佮你行
gún kam-sim kah lí kiânn
真心话你毋听
tsin-sim-uē lí m̄-thiann
煞骂阮无影迹
suah mā gún bô-iánn-tsiah
莫怪阮心惊惊
bo̍k-kuài gún sim kiann-kiann
才著从此各人行
tsiah tio̍h tsiông-tshú kok-lâng kiânn